هیئت محبان حضرت علی اصغر(ع) شهرستان فهرج

حضرت امام علیه السلام در روز عاشورا تمام برادران و اصحاب خود را از دست داد و در راه خدا قربانى نمود.

مى گویند: ابى عبدالله علیه السلام یکه تاز میدان بود. عمر سعد (علیه اللعنه و العذاب) به لشکریانش گفت: واى بر شما، با حسین سخن مى گویید، او فرزند على است. دامنه سخن او را تا فردا هم بکشید خسته نخواهد شد و از سخن گفتن باز نخواهد ماند، و همچنین به گفتار خویش ادامه خواهد داد.

پس شمر جلو آمد و گفت: اى حسین، چه مى گویى؟ واضح تر بگو تا بفهمم. حضرت فرمود: من مى گویم که پرهیزکار باشید و از خدا بترسید و خون مرا مریزید، زیرا خداوند خون مرا بر شما حلال نکرده است. من پسر دختر پیغمبر شما هستم و جده من خدیجه همسر پیغمبر شما بود، شاید شما شنیده باشید که پیغمبر شما فرمود: حسن و حسین علیه السلام دو آقاى جوانان بهشتند.

السلام علیک یا اباعبدالله وعلى الارواح التى حلت بفنائک، علیک منى سلام الله ابدا ما بقیت و بقى الیل و النهار، و لا جعله الله آخر العهد منى لزیارتکم. السلام على الحسین، و على على بن الحسین، و على اولاد الحسین، و على اصحاب الحسین

سلام بر تو اى ابا عبداله و بر آن روان هایى که فرود آمدند به درگهت. بر تو باد از من سلام خدا براى همیشه تا که باقى ام و باقى است شب و روز، و خدا مگرداند آن را آخرین زیارت من. سلام بر حسین و بر على بن الحسین و فرزندان حسین و بر یاران حسین.

از این جا شروع مى کنم قربانیان راه قرآن را. این که اول شهید روز عاشورا از اهل بیت آیا على اکبر است اختلاف است. محدث قمى (رحمه الله) از شیخ مفید و سید بن طاووس و طبرى و ابن اثیر و ابوالفرج و غیره نقل کرده است که اول شهید اهل بیت علیهم السلام على اکبر بوده چنان که در زیارت شهداى معروفه است:

اما بعضى از نویسندگان او شهید اهل بیت را عبدالله بن مسلم و حضرت على اکبر علیه السلام را جز آخرین شهیدان مى دانند.